Sunday, January 30, 2005

another horrible epiphany

'even though one may have fucked up in the past, fucking up more in the present will not undo past fuckups.'

(in)sincerely yours, the messiah of hell

Saturday, January 22, 2005

joanna newson

I was watching a film about Nirvana, this documentary. And Kurt mentioned, that in descriptions of their music, what often came up, was some sort of freedom. Anyway, i just heard this music by this young woman, who plays harp and sings in an untrained, unrestrained voice. I encourage you to check it out.
‘never get so attached to a poem, that you forget that truth lacks lyricism
never draw so close to the heat, that you forget to eat’


http://www.dragcity.com/dragcity.html
http://www.thewire.co.uk/web/mp3.php
(JOANNA NEWSOM
En Gallop (stream)
The Book of Right-On (stream)
The Milk-Eyed Mender
Drag City)

Thursday, January 20, 2005

shostakovits rocks

Went to see melabandið. Melabandið are the synphony orchestra of iceland. they are pretty good. Tonight they played Haydn, Prokoviev and Shostakocits, synphony no.6. There was an ultra hardcore superviolinist from Japan playing a one of the 3 best Stradivarius fiddles in the world playing the Prokoviev violin concert. pretty neat.
The Shostakovits synphony was amazing, starting out really sad and slow adn builing up to happy socialist obligatory climax which was actually not that happy because shosti wasnt that happy to have to write socialist bullshit for Stalin. So it was more of a gypsy death metal anthem. which i thought was really good.

Wednesday, January 19, 2005

aspects of nihilism

One familiar aspect of the Vault, is that the grass is always greener on the other side.
Every decision can therefore be thought of as wrong one.
Every place is the wrong place.
I chase the trail back to its origins, but find nothing.
Never ask: why?
the only answer is, just because.

Monday, January 17, 2005

New photoalbum

Updated photoalbum. There should be a link here to the right. The Flickr site was so small, i decided to take advantage of the space on my schools server. And Auður was so kind to get this together for me.

Sunday, January 16, 2005

to shit

to shit is to be. somebody told me that to shit is 60% orgasm. therefore the ultimate alternative to sex, for lonely people. what should those homosexuals be up to it for if it wasnt? sometimes i think they are just as well, not having to deal with women. still its, a dangerous life. god had it in his plan that we could be lonely, and therefore made sure we could always get some cheap kicks from life. one can be high on air f.example, just as well as hashish.maybe one could see shitting as sort of meditation. certainly it cleans the body, then why not the soul? oh my dear, how i love life.

Saturday, January 08, 2005

Magnus Blondal Johannesson

hvíl í friði, þú mikli meistari myrkursins
Magnús Blöndal Jóhannesson

Þú ert allur. ég þekkti þig ekki mikið, samt hafði þessi frétt mikil áhrif á mig.

Ég hitti Magnús eitt sinn. Það var er ég vann í Hátúni á tímabili, þar sem hann bjó. Þetta var fyrir um þrem árum síðan. Ég kíkti þá í heimsókn til hans. Hann var þá kominn hátt á áttræðisaldur. Skömmu fyrr hafði ég séð verk eftir hann flutt á ART2000. Að öðrum verkum ólöstuðum fannst mér það í algerum sérflokki, en þetta er verkið sjöstirni. þetta verk hefur oft verið notað af Stockhausen, í fyrirlestrum út um allan heim.
Magnús var tágrannur eins og gamall unglingur, og kom mér það skemmtilega á óvart hversu viðræðugóður hann var. Hann leyfði mér að heyra tape með ýmissi tónlist sem hann hafði unnið að í gegnum tíðina. Það var ekki mikið inni hjá honum, nema Oberheim synthi og forláta PC tölva, sem hann notaði til að skrifa nótur. Þetta voru m.a. synfónísk verk, en einnig popptónlist. t.d. hafði hann tekið upp úr útvarpinu lag frá níunda áratugnum og spilað rafrænar laglínur við svo úr varð verk á allt öðru plani. Hann sagði mér síðan sögur af lífi sínu. Magnús hafði farið út til Bandaríkjanna að læra þegar hann var ungur maður. Þar kynntist hann m.a. frakkan Edgar Varèse, sem er einn frægasti karakter 20.aldar tónlistar. Hann ræddi aldrei við þann mann um tónlist, enda var þetta í gegnum sameiginlega kunningja, íslenska konu sem Varèse var húsgangur hjá á þessum árum. Það var einmitt skemmtilegt hvernig Magnús virtist þekkja allar aðalfígúrur tónlistarlífs þess tíma. Þegar Magnús kom heim fór hann að vinna hjá útvarpinu, þar sem hann komst í tæki og tól, og bjó til fyrstu raftónlist sem var búin til á Íslandi. Hann stjórnaði einnig tónlist í uppfærslu á túskildingsóperunni sem var víst uppseld kvöld eftir kvöld. Magnús er einstakur karakter að þessu leyti, að hann er einn mesti brautryðjandi íslenskrar tónlistar, en var um leið ótrúlega fjölhæfur. Hann samdi einnig fyrsta íslenska verkið, er studdist við raðtækni. Einnig samdi hann tónlistina við 79 af stöðinni, en þaðan kemur hið klassíska lag, sveitin milli sanda. Það er klassíkst, fallegt popplag.
En það var uppfrá missi eiginkonu Magnúsar, að hann missti stjórn á neyslu sinni. Hann var einn fyrsti íslendingurinn til að fara í meðferð til Freeport í Bandaríkjunum. Þar líkaði honum svo vel að hann var í Bandaríkjunum í mörg ár á eftir.
Er hann kom heim samdi hann m.a. verkið _______ sem er gífurlega fallegt, stutt tónverk. þarna hefur þessi mikli frumkvöðull gengið í gegnum eldskírn, og er snúinn aftur til einfaldleikans.

ég hugsa að ég skilji núna, hvers vegna þessi frétt hafði þessi áhrif á mig. það sást er maður horfði í augu þessa manns, að þar var ekkert nema sakleysið blákalt. hann var einn af þessum mönnum sem fylgja aðeins innra kalli, og hugsa aldrei út í neitt annað. hann var einn af þeim mönnum, er aðeins nærvera þeirra fær mann til að undrast tilveru raunveruleikans, það er eins og gleymdar spurningar vakni úr dvala. hann skilur eftir sig skarð, ekki einungis fyrir klassík og raftónlist heldur fyrir tónlistarlífið allt.

Wednesday, January 05, 2005

fæðingin

jæja, ég ætlaði að segja frá því hvernig fæðingin gekk. heiða lét mig vita á jóladag að allt væri komið á skrið. ég auðvitað spenntist allur og ætlaði að fara upp á deild en svo hringdi hún aftur, og hríðirnar höfðu dottið niður. en síðan fór ég í popppunkt til auðar og gogga. það var stuð. nú síðan heyrði ég ekkert í henni daginn eftir en mér skilst að það hafi verið mikill hríðadagur. ég náttúrulega fór í fjölskylduboð og í partí til jarþrúðar og var í rosa stuði og svona. maður verður nú að mæta, ekki satt? en svo daginn eftir vakna ég í alveg rosa stuði ennþá, og þá er bara allt komið í gang. ég dríf mig upp á fæðingardeild með myndavélina. þar er rosa pakki í gangi, og það er ekki fyrr en heiða fékk smá deyfingu að við gátum aðeins náð áttum. en þetta var semsagt ekki auðveld fæðing. við biðum og biðum, rembdumst og rembdumst,og á miðnætti eftir mikið maus var ákveðið að taka með keisaraskurði. þetta var einfaldlega of stór strákur, og heiða var orðin dauðþreytt eftir 3ja daga hríðir, og var fegin að fara að ljúka þessu. það var farið inn á skurðstofu, og satt að segja skil ég ekki hvernig hún gat tekið þessu með eins mikilli rósembd og hún gerði. en þetta var ást við fyrstu sýn þegar drengurinn birtist alblóðugur, blár, slímugur og æpandi! það var furðulegt, því ég hafði ekki fundið tengslin meðan á meðgöngu stóð, en það braust allt út á einu bretti. nú, ævintýrið var ekki búið fyrir heiðu, því að hún varð að fara inn á gjörgæslu, þvert á það sem henni hafði verið lofað, að fá að fara aftur inn í fæðingarstofuna til að vera hjá syninum. en hún hafði misst mikið blóð, og því varð að grípa til þessa ráðs. þar dvaldi hún milli heims og helju yfir nóttina, og mér fannst nú frekar kuldalegt að skilja hana þarna eftir á skurðarborðinu, en einhver varð að vera til að huga að drengnum. og það má sjá á myndaseríunni...

DSC00336
Originally uploaded by hallfredinn.



"the son saves the father" - paul auster
i watch my boy grow, and sometimes he looks me in the eye and i feel he knows me. his look penetrates through me and openes me up, into the depths, the waters are still for a moment.